حال من از نگاه حافظ
دولت وصل
اگر بکوی تو باشد مرا مجال وصول رسد به دولت وصل تو کار من به اصول
قرار برده ز من آندو نرگس رعنا فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول
چو بر در تو من بینوای بی زر و زور به هیچ باب ندارم ره خروح و دخول
کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم که گشته ام ز غم و جور روزگار ملول
من شکسته بد حال زندگی یابم در آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتول
خراب تر ز دل من غم تو جایی نیافت که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول
دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد بود ز زنگ حوادث هر آینده مصقول
چه جرم کرده ام ای جان و دل به حضرت تو که طاعت من بی دل نمی شود مغرور
به درد عشق بساز و خموش کن حافظ رموز عشق نکن فاش پیش اهل عبور
